De vele gezichten van Parkinson vragen om persoonlijke zorg. Zo ook voor Marie (70). Ze leidde aan de ziekte van Parkinson en woonde in een service woonzorgcentrum in Gent. Hier kon ze zelfstandig wonen en met een druk op de knop was de zorg nabij.
“Toch miste ze de ondersteuning voor praktische dagdagelijkse zaken die ze zelf niet meer kon oppakken, maar vooral miste ze sociaal contact,” vertelt Maïlys Radart, customer succes manager bij Helpper. “De hulpvraag die Marie uitte bij ons was tweeledig, praktisch enerzijds en sociaal anderzijds.”
"Ze miste vooral sociaal contact"
Een kleine anderhalf jaar geleden, november 2019, leerde Marie Juliette kennen via Helpper. Juliette (25) is een alleenstaande moeder van een dochter en leerkracht in het voortgezet onderwijs. Juliette: “Ik woonde op vijf kilometer afstand van Marie en heb me altijd betrokken gevoeld bij maatschappelijke uitdagingen, met name bij het bieden van ondersteuning aan mensen in complexe situaties.”
Na een aantal chatsessies volgde een ontmoeting en de match was geboren. In de eerste fase ondersteunde Juliette Marie met praktische zaken zoals boodschappen. Snel ontwikkelde zich dat naar persoonlijke begeleiding. Tijdens de eerste Corona maatregelen in België werd het zorgcentrum volledig afgesloten, toch hielden Juliette en Marie contact. Na de eerste lockdown vroeg Marie aan Juliette haar te helpen met omkleden bij de zwemles en te wachten tijdens de lessen.
"Ze kreeg in de laatste fase van haar leven onverwacht liefde, aandacht en zorg van een onbekende. Een onbetaalbaar geschenk."
Helaas mocht het contact niet lang duren, Marie is in 2020 onverwacht overleden. Was dit dan zinloze tijdsbesteding van Juliette? Absoluut niet. Volgens de dochter van Marie heeft ze in de laatste fase van haar leven onverwacht liefde, aandacht en zorg gekregen van een onbekende. Een onbetaalbaar geschenk. “Zowel Juliette als de dochter van Marie noemen de laatste periode verrijkend voor beide,” vertelt Maïlys.
Niet alleen is het leven van Marie veraangenaamd in de laatste fase, ook is de familie van Marie ontzorgd. Dit heeft een enorme uitwerking gehad op de gemoedsrust van Marie’s kinderen. Haar dochter zegt daarover: “De zorg van Juliette heeft niet alleen het welzijn van mijn moeder, maar ook van mij vergroot. Ik heb mij minder zorgen gemaakt en wist dat ik er niet alleen voor stond in de zorg naar mama. De toewijding van Juliette was voor mama echt belangrijk en zij voelde zich minder eenzaam."
"Dat ik heb bijgedragen aan het welzijn van Marie geeft mij enorme voldoening"
Juliette: “Dat ik heb bijgedragen aan het welzijn van Marie geeft mij enorme voldoening, ik ben blij dat ik heb kunnen helpen.”